
เครื่องแต่งกายสำคัญในภาพถ่าย
ประกอบด้วยผ้าซิ่น เสื้อก้อม (ตามภาษาไทยทรงดำ) และผ้าเปียว
ข้อสังเกตในเบื้องแรกแสดงให้เห็นสีของผ้าซิ่นที่เป็นสีดำหรือสีพื้นเข้มเป็นหลัก มีข้อสันนิษฐานว่า
ด้วยเครื่องแต่งกายนี้น่าจะเป็นส่วนหนึ่งที่ใช้เรียกความแตกต่างของกลุ่มไทดำให้แตกต่างจากกลุ่มไทอื่น
ๆ อย่างไรก็ดี
ความยาวของซิ่นระหว่างไทดำในลาวและเวียดนามกับในเพชรบุรีนั้นมีความแตกต่างอย่างชัดเจน
ภูมิประเทศน่าจะส่งอิทธิพลต่อการปรับเปลี่ยนดังกล่าว
ซิ่นของผู้หญิงไทยทรงดำจะสั้นกว่าและลักษณะการนุ่งจะมีชายหน้าสูง
ส่วนชายหลังต่ำ ส่วนบนของตัวซิ่นหรือที่เรียกว่าเชิงบนหรือหัวซิ่น
จะโอบเข้ากับเอวด้านซ้ายและขวาให้กระชับ
จากนั้นคาดด้วยเข็มขัดหรือเชือกขวั้นเกลียว
เสื้อก้อมมีลักษณะเป็นเสื้อคอกลมผ่าหน้า
มีลักษณะที่แนบลำตัว ในเวียดนาม สีของเสื้อแสดงให้เห็นสถานภาพการแต่งงาน ดังเช่น
เสื้อสีขาวสำหรับเด็กสาวที่ยังไม่แต่งงาน ส่วนในกลุ่มไทยทรงดำ
การเกล้าผมในลักษณะต่าง ๆ จะเป็นสิ่งที่ระบุถึงวัยและสถานภาพของการแต่งงาน
ผ้าเปียว
เป็นแถบผ้าฝ้ายทอมือสีดำและมีการปักลวดลายที่ชายผ้า ในภาพถ่ายของกลุ่มไทดำ
แสดงให้เห็นการใช้สำหรับโพกศีรษะ ส่วนในภาพถ่ายของกลุ่มไทยทรงดำ
ใช้เป็นผ้าห้างนมและผ้าช่อคอ
อย่างไรก็ดี
สำหรับในกลุ่มไทยทรงดำแล้ว เครื่องแต่งกายตามประเพณีจะพบเห็นในพิธีกรรมสำคัญ เช่น
การแต่งงาน พิธีศพ และในอีกวาระหนึ่ง คือการเฉลิมฉลองในวันไทยทรงดำ
ที่เป็นการสังสรรค์และพบปะของลูกหลานไทยทรงดำ (โซ่ง) ในชุมชนต่าง ๆ ในเพชรบุรี
และจังหวัดอื่น ๆ ในลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยา เช่น นครปฐม สุพรรณบุรี ถึงพิษณุโลก
นอกจากนี้
ยังมีกลุ่มไทดำในจังหวัดเลยที่มีวัฒนธรรมใกล้เคียงกับไทดำในประเทศเพื่อนบ้าน